To przychodzi nocą, czasami jush o zmierzchu, rozdrabnia uścisk wokół mojego serca na tysiące kłujących tępo szpilek, osaczał mnie lęk szumiących drzew i uśpionych ptaków. Dziecięcym umysłem usiłuję rozwiązać zagadkę nocnego istnienia w innych stanach świadomości.
Jstem teraz w szkole, więc nei będę się rozpisywala, choć mam Wam duuużo do opowiedzenia.....(niestety nic milego:(..)
Chcialabym tylko przeprosić wszytskie osoby które czasami zaglądają na tego bloga, że nić tu ostatnio nie piszę, ale mój koffany braciszek coś namotal przy kompie i teraz nie mogę w domu wejść do internetu. Więc nie martwcie się o mnie (zwlaszcza Ty Edzio i Kosiu ;)) 3majcie się wsytcy cieplutko